όλοι ίσοι (;) , όλοι διαφορετικοί...

 με λύπη παρακολουθώ όλες τις φωτιές

 που βρίσκονται σε εξέλιξη, αλλά και αυτή της Πάρνηθας

 όπου ο μεγάλος πνεύμονας πρασίνου της Αττικής κάηκε...

   η αντίδραση του μέσου έλληνα όμως

 είναι το ζάπινγκ όταν βαριέται να βλέπει συνέχεια φλόγες

 και κακόμοιρους κατοίκους να κλαίνε την νόμιμη ή την

 παράνομη περιουσία τους... έτσι αλλάζουμε κανάλι

 και βλέπουμε "Μαρία η άσχημη" για να πάρουμε λίγο τα

 απάνω μας και να περάσει η ώρα χωρίς να να μας

 προβληματίσει κάτι.

Αλήθεια πόσο άσχημοι είμαστε με τέτοια

 συμπεριφορά; 

   Όλοι τώρα τρέχουν μετά την Πάρνηθα να

 μας πουν ότι το περιβάλλον έχει προτεραιότητα, θα

 το προστατέψουμε και άλλες μεγαλοστομίες τέτοιου

 είδους. 

   Αναρωτιέμαι το λόγο που το

 περιβάλλον δεν έγινε σημαία των πολιτικών με το ναυάγιο της

 Σαντορίνης ή την περίπτωση της Πτολεμαϊδας. Στην

  Αλεξανδρούπολη παλεύουμε ενάντια στον αγωγό

 πετρελαίου Μπουργκάζ - Αλεξ/πολης και για την εξόρυξη χρυσού.

 Οι δύο επενδύσεις που είναι σίγουρο ότι θα

 φέρουν καταστάσεις μη αναστρέψιμες για το περιβάλλον,

 υπογράφτηκαν σε πανυγηρικό κλίμα από τους

 περισσότερους βουλευτές αυτής της χώρας. 

   Συμπεραίνω με λύπη ότι οι τοπικές

 φωνές δεν ακούγονται, πνίγονται στο

 κυκλοφοριακό χάος όταν φτάνουν κοντά στην πρωτεύουσα. Αλλά

 όταν καίγεται το σπίτι της πρωτεύουσας όλα τα περί

 περιβάλλοντος τα κάνουμε σημαία προεκλογική. 

   Οι δράσεις που κάνουμε για αυτό είναι

 μεγάλες εκδηλώσεις όταν πρόκειται να

 υποδεχτούμε τύπους "Αλ Γκορ", αλλά για την ουσία τίποτα σοβαρό.

Τ΄αποτελέσματα τα βλέπουμε αυτές τις  μέρες στην 

τηλεόραση.

   Κρίμα γιατί πιστεύω ότι το

 περιβάλλον είναι το ίδιο παντού. Όλοι έχουν δικαίωμα σε καθαρό

 αέρα, σε καθαρή παραλία, σε ελεύθερους κοινόχρηστους

 χώρους, πρόσβαση στο δάσος.