Τρίτη 1 Απριλίου 2008

Αντίο, Τζούλι


Η ζωή και το έργο του Ζυλ Ντασέν


Αθήνα
Στείλε το άρθρο με emailΤύπωσε το άρθρο
Προηγούμενο άρθρο:
«Έφυγε» σε ηλικία 97 ετών ο Ζυλ Ντασέν (31/3/2008)

Ο Ζυλ Ντασέν γεννήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 1911 στο Μιντλτάουν του Κονέκτικατ στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Κατά τις διώξεις του Μακαρθιμού εγκατέλειψε τις Ηνωμένες Πολιτείες και εγκαταστάθηκε στη Γαλλία. Όταν κλήθηκε για εξηγήσεις από το Κογκρέσο κατηγορούμενος για αντι-αμερικανική δράση γύριζε την ταινία Night and the City.

Παντρεύτηκε αρχικά την Μπεατρίς Λονερ. Aπέκτησε δύο παιδιά, το διάσημο τραγουδιστή Τζο Ντασέν (1938-1980) και την ηθοποιό Ζουλί Ντασέν.

Βαθιά τη ζωή του χάραξε ο έρωτάς του με τη Μελίνα Μερκούρη, την οποία παντρεύτηκε και ακολούθησε στην Ελλάδα, μετά την πτώση της Χούντας των συνταγματαρχών.

Γνωστός και για την αντιδικτατορική του δράση ο Ντασέν είχε πει «ζούσα μια διαφορετική εξορία από το '67 έως το '74 σκηνοθέτησα μία μόνο ταινία γιατί η καρδιά μου είχε μόνο απογοήτευση για τη δικτατορία στην Ελλάδα. Αφοσιώθηκα στη Μελίνα μένοντας πλάι της όσο το δυνατόν περισσότερο, οι ταινίες δεν βρίσκονταν καν στο μυαλό μας, γυρίσαμε μία , την Υπόσχεση την Αυγή απλώς και μόνο επειδή είχαμε υπογράψει τα συμβόλαια».

Ο ίδιος ο φιλέλληνας σκηνοθέτης είχε δηλώσει «ήμουν Έλληνας ακόμη κι όταν δεν το γνώριζα. Η Ελλάδα είναι το σπίτι μου».

Τα τελευταία χρόνια ταλαιπωρήθηκε από προβλήματα υγείας αλλά η κατάστασή του είχε επιδεινωθεί το τελευταίο διάστημα.

Με τη Μελίνα Μερκούρη γύρισε εννέα ταινίες, μεταξύ των οποίων Ο Χριστός ξανασταυρώνεται, Τοπκαπί, Φαίδρα και Ποτέ την Κυριακή η οποίο πήρε το βραβείο καλύτερης ταινίας στο Φεστιβάλ Καννών, το 1960.

Άλλες ταινίες που σκηνοθέτησε: Circle of Two (1980), Κραυγή Γυναικών (1978), Promise at Dawn (1970), Up Tight! (1968), Hamilchama al hashalom (1968), 10:30 P.M. Summer (1966), La Legge (1959), Du rififi chez les hommes (1955), Night and the City (1950), Thieves' Highway (1949) The Naked City (1948), Brute Force (1947), A Letter for Evie (1946), Two Smart People (1946), The Canterville Ghost (1944), Young Ideas (1943), Reunion in France (1942), The Affairs of Martha (1942), Nazi Agent (1942), The Tell-Tale Heart (1941)

Η ταινία του Ποτέ την Κυριακή ήταν υποψήφια για Όσκαρ σκηνοθεσίας και σεναρίου, απέσπασε όμως τελικά το Όσκαρ καλύτερης μουσικής και τραγουδιού για τα Παιδιά του Πειραιά.

Μετά το θάνατό της, διάσημης ηθοποιού και πολιτικού, έγινε πρόεδρος του Ιδρύματος Μελίνα Μερκούρη, μέσω του οποίου ενίσχυσε το αίτημα για επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο και την προβολή του ελληνικού πολιτισμού

Newsroom ΔΟΛ


άλλη γοητεία οι παλιοί!!! φαντάζει πολύ ειδυλλιακή η σχέση του με τη Μελίνα, ενώ οι σημερινές σχέσεις φαντάζουν άστα να πάνε... Τουλάχιστον κυρίες και κύριοι έχουμε να θυμόμαστε από τέτοιους ανθρώπους, ενώ από τα σημερινά (δήθεν) πρότυπα καλύτερα να πάθω αμνησία!!!