Associated Press
Ο αντιδραστήρας 4 του πυρηνικού σταθμού στο Τσερνόμπιλ εξερράγη στις 26 Απριλίου 1986
Κίεβο
Φόρο τιμής στα θύματα της πυρηνικής τραγωδίας στο Τσερνόμπιλ αποτίει η Ουκρανία το Σάββατο, καθώς συμπληρώνονται 22 χρόνια από το τραγικό δυστύχημα.
Κατά τη διάρκεια της νύκτας, εκατοντάδες Ουκρανοί, και ανάμεσά τους ο πρόεδρος Βικτόρ Γιούσενκο κι άλλοι ανώτατοι αξιωματούχοι, κατέθεσαν στεφάνια στο μνημείο των θυμάτων του Τσερνόμπιλ στο Κίεβο και άναψαν κεριά, ενώ στη συνέχεια τελέστηκε θρησκευτικό μνημόσυνο για τα θύματα της τραγωδίας.
Εκδηλώσεις στη μνήμη των θυμάτων τελέστηκαν και στο Σλάβουτιτς, μία μικρή κοινότητα σ' απόσταση 50 χλμ από τον σταθμό του Τσερνόμπιλ, στην οποία διέμεναν μεγάλο μέρος από τους εργαζομένους σ' αυτόν.«Η καταστροφή του Τσερνόμπιλ έχει γίνει πλανητική και συνεχίζει έως σήμερα να επηρεάζει την υγεία των ανθρώπων και το περιβάλλον» τονίζει σε ανακοινωθέν του το υπουργείο Υγείας. Στις 26 Απριλίου 1986, ο αντιδραστήρας 4 του πυρηνικού σταθμού στο Τσερνόμπιλ, στα σύνορα Ρωσίας-Ουκρανίας-Λευκορωσίας, εξερράγη και το πυρηνικό του νέφος σκέπασε μεγάλο τμήμα της Ευρώπης, αλλά κυρίως εκείνες τις τρεις χώρες, που ανήκαν στην τότε ΕΣΣΔ.Επισήμως, μόνον στην Ουκρανία 2,3 εκατ. άνθρωποι θεωρούνται ότι «υπέφεραν από τις συνέπειες της καταστροφής». Επίσημος απολογισμός του ΟΗΕ, τον Σεπτέμβριο του 2005, εκτιμά σε 4.000 τους νεκρούς ή τους πιθανούς θανάτους σε Ουκρανία, Ρωσία και Λευκορωσία από τους καρκίνους που σχετίζονται με την καταστροφή, όμως τα στοιχεία αυτά αμφισβητούνται από πολλές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις.Ο πυρηνικός σταθμός του Τσερνόμπιλ έχει κλείσει από το 2000. Εν τούτοις κάτω από τη ραγισμένη σαρκοφάγο, που περικλείει τον κατεστραμμένο αντιδραστήρα, εξακολουθούν να παραμένουν 200 τόνοι ραδιενεργού μάγματος, που αποτελούν μία διαρκή απειλή.
Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ/Γαλλικό
Ένα ατύχημα που ακόμη ταλαιπωρεί κόσμο, παράδειγμα προς αποφυγή. Δυστηχώς μία τεχνολογία που θεωρείται επικίνδυνη σε περίπωση ατυχήματος, είμαστε έτοιμη να την ιυοθετήσουμε...για να μη θυμόμαστε μόνο την Ανάσταση, αλλά και άλλες επετείους που έχουν μεγαλύτερες επιπτώσεις στην προσωπική μας ιστορία...
