Ρέμα Βανικιώτη...

Ρέμα Βανικιώτη : Ιδέα της δημοτικής αρχής προ 20 ετίας να μετατραπεί δρόμο ταχείας κυκλοφορίας. Από τότε έγιναν αρκετές προσπάθειες να ολοκληρωθεί το έργο, σκεπάστηκε, ξανασκεπάστηκε και το αποτέλεσμα το βλέπετε τώρα με το αυτοκίνητό σας.
Να ξεκινήσουμε με τα πλεονεκτήματα του έργου αυτού :

1. 
   
2. 
   
3. 
   

Τώρα ας συνεχίσουμε με τα μειονεκτήματα του έργου αυτού :

1. Το αυτοκίνητο δεν μπορεί να ακολουθήσει την κίνηση του νερού. Η κυκλοφοριακή σύνδεση του δρόμου με την Λεωφόρο Δημοκρατίας είναι για δεξιοτέχνες οδηγούς.
2. Η ιδέα για την μετατροπή του ρέματος σε δρόμο έχει 20 ετή ιστορία, τότε που η Καλλιθέα αποτελούσε το βόρειο- ανατολικό όριο της πόλης. Σήμερα η πόλη έχει επεκταθεί σημαντικά, αναμένωντας μάλιστα και νέα επέκταση ως τη Νέα Χιλή. Επομένως δημιουργώντας μία τέτοια αρτηρία στο "κέντρο" της νέας πόλης δημιουργούμε πρόσθετα προβλήματα στην κυκλοφοριακή κίνηση.
   
3. Είναι λάθος πλησίον των μεγαλύτερων σχολικών κτιρίων να περνά δρόμος ταχείας κυκλοφορίας. Οι λόγοι αρκετοί α) Σπρώχνουμε τα παιδιά να χρησιμοποιούν μηχανές μικρού κυβισμού. Ήδη η πεζοπορία μέχρι το σχολείο των δεκαετιών του 50-60, αντικαταστάθηκε με ποδήλατο μέχρι και την δεκαετία του 1980, και το φαινόμενο με τα μηχανάκια έγινε αισθητό τα τελευταία 15 χρόνια. β) Αν δεν συνηθίσουν από μικρά την πεζοπορία, ήπια μέσα μεταφοράς (ποδήλατο) ή τις αστικές συγκοινωνίες, δύσκολα θα το κάνουν σε μεγαλύτερη ηλικία, και το φαινόμενο του κυκλοφοριακού θα οξυνθεί.
   
4. Σε όλες τις σύγχρονες σε λογική πόλεις τα ρέματα προσδίδουν σαν ελεύθεροι χώροι στην πόλη, αξιοποιούνται σαν χώροι πρασίνου με την πλησίον τους βλάστηση.
   

Η Καλλιθέα είναι μία γειτονιά πυκνοδομημένη και οι όροι δόμησης της περιοχής σε σχέση με τα πλάτη των δρόμων δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για γενναίες πολεοδομικές παρεμβάσεις. Πρέπει να λάβουμε σοβαρά το πρόβλημα του κυκλοφοριακού και ως πρόβλημα της κίνησης των πεζών και όχι των αυτοκινήτων.
Θα μπορούσε η οδός Παπαναστασίου (γνωστή και ως ρέμα Βανικιώτη) να μετατραπεί σε πεζόδρομο. Το πλάτος μεταξύ των ρυμοτομικών γραμμών έναντι του ρέματος με σοβαρή μελέτη μπορεί να μετατρέψει την εν λόγο περιοχή σε κόσμημα! Σκεφτείτε το με αφετηρία το παλιό Νοσοκομείο (που είναι διατηρητέο) να συντηρηθεί (όπως αρμόζει σε διατηρητέα, και όχι όπως το Καπνομάγαζο), και να αποτελέσει πόλο έλξης. Με σοβαρή παρέμβαση και στον κόμβο του, δίνοντας την ευκαιρία στους πεζούς να διασχίζουν τον δρόμο (τώρα υπάρχει μόνο η συνεχόμενη ροή των αυτοκινήτων).
Ο πεζόδρομος θα είχε μήκος παραπάνω του ενός χιλιομέτρου και αν συνυπολογίσουμε και τις καλοκαιρινές ρυθμίσεις κυκλοφορίας με την απαγόρευση της κυκλοφορίας στον παραλιακό δρόμο θα είχαμε είχαμε εξασφαλίσει πεζοπορία εντός της πόλης μήκους 2,5 χιλιομέτρων (απόσταση από το παλιό νοσοκομείο - motel astir - παραλιακή λεωφόρο - φάρος).

Οι εθελοντές για περπάτημα πολλοί : γονείς με μικρά παιδιά, ηλικιωμένοι, άτομα με ειδικές ανάγκες όπου δεν μπορούν να περπατήσουν στην πόλη σε απόσταση μεγαλύτερη των 100 μ ελεύθερα από τα καταστήματα και τα παρκαρισμένα οχήματα.
Όσο αφορά την οδό Δήμητρας που έχει πρόβλημα σαν οδός διπλής κατεύθυνσης, θα μπορούσε τουλάχιστον πιλοτικά να δοκιμαστεί ο χώρος στάθμευσης του εγκατελειμένου (πλέον) Νοσοκομείου ως υποχρεωτικός για την γειτονιά με αποτέλεσμα την απελευθέρωση του από παρκαρισμένα και σταθμευμένα οχήματα επί της προαναφερθέν οδού καθώς και των πεζοδρομίων της. Ίσως με αυτόν τον τρόπο να μπορέσει να λειτουργήσει ως δρόμος η Δήμητρας και ως πεζόδρομος η Παπαναστασίου.
Είναι τολμηρή η ιδέα, αλλά είναι καιρός να αποκτήσουμε σοβαρούς πεζοδρόμους στην Αλεξανδρούπολη, όπως έχουν και άλλες σύγχρονες πόλεις. Οι σημερινοί εξυπηρετούν αποκλειστικά τις ανάγκες των καταστημάτων. Είναι καιρός να τολμήσουμε για μία πόλη ανοικτή για όλους.